Singapur Arabuluculuk Konvansiyonu

Singapur Arabuluculuk Konvansiyonu, uluslararası ticaretin kolaylaştırılması ve ticari uyuşmazlıkların çözümünde alternatif, hızlı, ucuz ve etkili bir yöntem olarak arabuluculuğun teşvik edilmesini, uluslararası düzlemde arabuluculuk çözüm yöntemine kesinlik ve istikrar sağlanmasını, arabuluculuk sonucunda ortaya çıkan belgenin uluslararası düzlemde bağlayıcı ve icra edilebilir bir niteliği ulaştırılmasını hedefler. Singapur Konvansiyonu Birleşmiş Milletler Uluslararası Ticaret Hukuku Komisyonu (United Nations Commission On International Trade Law) (“UNCITRAL”) tarafından oluşturulan bir çalışma gurubu tarafından hazırlanmıştır, resmi adı “Arabuluculuk Sonucunda Yapılan Milletlerarası Sulh Anlaşmalarına Dair Birleşmiş Milletler Konvansiyonu’dur (United Nations Convention on International Settlement Agreements Resulting from Mediation)” fakat Singapur’da imzaya açılması ve süreçte Singapur’un büyük rol oynaması dolayısıyla Arabuluculuk Hakkında Singapur Konvansiyonu veya Singapur Konvansiyonu olarak anılmaktadır. Bu konvansiyon, Türkiye’nin de dahil olduğu 54 ülke tarafından imzalanmıştır. Konvansiyonun yürürlük maddesi olan 14’üncü maddesi tarafından konvansiyonun üçüncü onaydan 6 ay sonra yürürlüğe gireceği belirtilmektedir. Konvansiyon Fiji Cumhuriyeti, Katar Devleti ve Singapur Cumhuriyeti tarafından imzalanmış ve bu şart 12.03.2020 tarihinde sağlanmıştır. Buna göre Konvansiyon bu tarihten 6 ay sonra yani 12.09.2020 tarihinde yürürlüğe girmiştir.

Türkiye, 11 Mart 2021 tarihinde, “Arabuluculuk Sonucunda Yapılan Milletlerarası Sulh Anlaşmalarına Dair Birleşmiş Milletler Konvansiyonu”nu, 11 Mart 2021 yayım tarihinde yürürlüğe giren 7282 sayılı “Arabuluculuk Sonucunda Yapılan Milletlerarası Sulh Anlaşmaları Hakkında Birleşmiş Milletler Konvansiyonunun Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun” ile onaylamıştır. TBMM’nin onayladığı 7282 Sayılı Kanun ise 22 Nisan 2021 tarihinde 9 Sayılı Cumhurbaşkanı Kararnamesi ile onaylanmıştır. Singapur Arabuluculuk Konvansiyonu tüm prosedurler tamamlanarak 11. Nisan.2022 de Turkiye’de yürürlüğe girmiştir.

Devamını Okuyun

 

            ÜlkeNotlarİmza Tarihiİç Hukuk Hükümlerine göre Onaylanması ve KabulYürürlüğe Giriş Tarihi
Afganistan07/08/2019
Amerika Birleşik Devletleri07/08/2019
Benin07/08/2019
Beyaz Rusya(b)07/08/201915/07/2020 (Kabul)
Brunei Darüsselam07/08/2019
Çad26/09/2019
Çin07/08/2019
Demokratik Kongo Cumhuriyeti07/08/2019
Doğu Timor07/08/2019
Ekvador25/09/2019
Ermenistan26/09/2019
Esvatini07/08/2019
Fiji07/08/201925/02/202012/09/2020
Filipinler07/08/2019
Gabon25/09/2019
Gana22/07/2020
Gine-Bissau26/09/2019
Grenada07/08/2019
Gürcistan07/08/2019
Haiti07/08/2019
Hindistan07/08/2019
Honduras07/08/2019
İran (İslam Cumhuriyeti)(a)07/08/2019
İsrail07/08/2019
Jamaika07/08/2019
Karadağ07/08/2019
Katar07/08/201912/03/202012/09/2020
Kazakistan07/08/2019
Kolombiya07/08/2019
Kongo07/08/2019
Kore Cumhuriyeti07/08/2019
Kuzey Makedonya07/08/2019
Lao Demokratik Halk Cumhuriyeti07/08/2019
Maldivler07/08/2019
Malezya07/08/2019
Mauritius07/08/2019
Nijerya07/08/2019
Palau07/08/2019
Paraguay07/08/2019
Ruanda28/01/2020
Samoa07/08/2019
Sierra Leone07/08/2019
Şili07/08/2019
Singapur07/08/201925/02/202012/09/2020
Sırbistan07/08/2019
Sri Lanka07/08/2019
Suudi Arabistan(b)07/08/201905/05/202005/11/2020
Türkiye07/08/201911 Mart 202111 Eylül 2021
Uganda07/08/2019
Ukrayna07/08/2019
Ürdün07/08/2019
Uruguay07/08/2019
Venezuela (Bolivarcı Cumhuriyeti)07/08/2019

NOTLAR:

a) Bu Ülke imza sonrası beyan etmiştir:

‘’İran İslam Cumhuriyeti bu Konvansiyon’un hükümlerine ilişkin anlayışını göstermek adına imzalamıştır, fakat bu maddelerin gelecekte farklı yorumlanması ve İran İslam Cumhuriyeti’nin yasa ve düzenlemeleriyle çatışması ihtimaline karşın çekincesini de beyan etmiştir. Buna göre İran İslam Cumhuriyeti

– Konvansiyon’u, taraflar arasında (herhangi bir devlet kurumunun veya bir devlet kurumu adına hareket eden herhangi bir kişinin taraf olduğu durumlarda) yapılacak uzlaşma anlaşmalarına Konvansiyon’un maddelerinde belirtildiği kapsamda uygulama yükümlülüğü olmadığını,

-Bu Konvansiyonu, sadece uzlaşma anlaşmasının taraflarının onayı üzerine uygulayacağını,

-Konvansiyonun iç hükümlerine göre onaylanması sonrası kendi çekincelerini koyabileceğini,

– Konvansiyonun ilgili hükümlerine uygun olarak, Devletlerle işbirliği yapmak için kendi yasa ve yönetmeliklerini kabul etme hakkını saklı tutacağını beyan eder.

b) Konvansiyon’u, taraflar arasında (herhangi bir devlet kurumunun veya bir devlet kurumu adına hareket eden herhangi bir kişinin taraf olduğu durumlarda) yapılacak uzlaşma anlaşmalarına Konvansiyon’un maddelerinde belirtildiği kapsamda uygulama yükümlülüğü olmadığını beyan eder.